Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

αυτό είναι ένα interference που ήρθε από άλλο χωροχρονικό πεδίο

...χα
νομίζετε ότι είναι αστείο, γελοίο μάλλον
παιδιάστικο
ίσως και ηλίθιο
αλλά

η -ωραία- κοιμωμένη

και η έμπνευση ξαναξύπνησε μετά από πέντε περίπου χρόνια, με το φιλί της ανάμνησης. 
επανεπαναφορά. 

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

απώψαι να γράψισ λάθως

ζοίτο ι ανωρθωγραφύα
κάτο το γλοσικό καταιστυμαίνο
κάτο ει δίθεν διανοούμαινη κι η φρουρύ τον γλοσικόν απολοιθωμάτον
κάτο υ δγιατυρυταίσ τισ καθαιστηκιύασ τάξεισ και τον ταξυκόν δγιαχορισμόν
εμπρόσ για μνια φονιτικί αποικόνισι τυσ ζοντανίσ γλόσασ

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

anatidaephobia II

...το φρικιαστικό πρόσωπό της ήταν παντού
πίσω από την πόρτα, όταν έμπαινα στο σπίτι
μέσα στο ταχυδρομικό κουτί, μαζί με τα γράμματα και τους λογαριασμούς
στο ψυγείο, ξεπροβάλλοντας απότομα μέσα από τα φαγώσιμα και τα σάπια φρούτα
στην καφετιέρα, στο φίλτρο του καφέ
η τρεμουλιαστή αντανάκλασή της στο φλιτζάνι
μέσα στα ντουλάπια
στο μπάνιο, στο βουρτσάκι της τουαλέτας
-περιττό να πω ότι δεν χρησιμοποιούσα ποτέ παπί για να καθαρίσω τη λεκάνη-
στην ντουζιέρα, κι ενώ ήμουν μέσα σε μια ομίχλη υδρατμών, έβλεπα με τα μάτια της ασθενικής μου φαντασίας μια σκιά, με προτεταμένο ράμφος, να πλησιάζει και "ΚΟΥΑΚ!" να κρώζει τρομαχτικά

ο εφιάλτης....
το κενό της βλέμμα
αυτό το ηλίθιο, κενό βλέμμα
με μια αδυσώπητη, σαρωτική κενότητα
μια κενότητα τρομακτική
τρομαχτική θα έλεγα
η απόλυτη έκφραση της μη-έκφρασης
το ρίγος που προκαλεί η μη-αντίδραση
η ειρωνεία στο βλέμμα της
η ανέκφραστη ειρωνεία
"ό,τι και να κάνεις, εγώ θα σε κοιτάζω ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ"
ή μάλλον, "θα σε ΚΑΡΦΩΝΩ με το βλέμμα μου"

καταραμένη, εφιαλτική πάπια
τί "ποιά πάπια;"
μια πάπια
σήμερα αισθάνθηκα ότι είχα έμπνευση για γράψιμο
...τελικά ήταν μια αυταπάτη

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010